بلاگ فوق تخصصی کولورکتال

طبقه بندی موضوعی
  • ۰
  • ۰

دیورتیکولیت چیست؟

گاهی اوقات کیسه های برجسته کوچک (که دیورتیکول نامیده می شود) در روده بزرگ تشکیل شود .این حالت دیورتیکولوز نامیده می شود. اگر این کیسه ها ملتهب یا عفونی شود ،دیورتیکولیت  Diverticulitis  نامیده می شود 


علایم دیورتیکولوز و دیورتیکولیت

 


بیماران مبتلا به  دیورتیکولوز،  معمولا علایم  ظاهری ندارند. علایم بیشتر  در  دیورتیکولیت  قابل توجه است . ممکن است علاوه بر  نفخ، درد و حساسیت در سمت چپ  قسمت تحتانی شکم  ، اسهال ،لرز وتب خفیف وجود داشته باشد .


نکات قابل توجه:


تظاهر بیماری، معمولا به صورت درد و حساسیت (تندرنس شکم) در ربع چپ و پایین شکم همراه با تب پایین است.

درد مداوم است و به جایی تیر نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد.

یک توده شکمی، لگنی یا راست‌‌‌‌‌‌‌‌‌روده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای ممکن است لمس شود.

تغییر در اجابت مزاج شایع است.

ممکن است علائم ادراری ایجاد شوند که علت آن مجاورت التهاب با ساختمان‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دستگاه ادراری است.

در ۴۰-۳۰% از موارد آزمایش گایاک مدفوع مثبت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، با این ‌‌‌‌‌‌‌‌‌حال خون‌‌‌‌‌‌‌‌‌ریزی قابل‌‌‌‌‌‌‌‌‌ملاحظه نادر است.

دیورتیکولیت درکولون راست یا در یک کولون سیگموئید دراز ممکن است با آپاندیسیت اشتباه شود.

دیورتیکولیت در کولون عرضی ممکن است علائم بیماری زخم گوارشی، پانکراتیت یا کله‌‌‌‌‌‌‌‌‌سیستیت را تقلید کند.

دیورتیکولیت ممکن است با ایجاد آبسه و ندرتاً با پارگی به صفاق دچار عارضه شود.

گاه ممکن است بیمار دچار فیستول کولون به مثانه یا مهبل شود.



چه عواملی باعث تشکیل دیورتیکول می شود؟


علت تشکیل دیورتیکول در روده بزرگ مشخص نیست.پزشکان  فکر می کنند دیورتیکول وقتی مناطق با فشار بالا در روده در مقابل نقاط ضعیف دیواره روده بزرگ  فشار وارد می کنند ایجاد می شوند. دیورتیکولیت هنگامی به ایجاد میشود که مخاط موجود در روده بزرگ، آلوده و یا ملتهب شود. با اینکه التهاب روده بزرگ از بیماریهای معمول است، اما آنها می توانند در هر نقطه در دستگاه گوارش ایجاد شوند , دیورتیکول در مناطق تحتانی روده بزرگ که کولون سیگمویید است شایعتر میباشد .


تفاوت دیورتیکولوز با دیورتیکولیت:

 


دیورتیکولوز بسیار شایع است وتقریبا فرد هیچگاه متوجه ابتلا خود به دیورتیکولوز نمی شود .نیمی از افراد بالای ۶۰سال دیورتیکولوز دارند.اما در ۱۰_۲۵% افراد دیورتیکولوز به سمت دیورتیکولیت پیشرفت می کند.دیورتیکولیت بطور معمول وقتی ایجاد می شود که حفره ها با مواد زاید بسته شده ،ملتهب شوند  که منجر به پارگی دیواره روده وعفونت می شود.


خونریزی دیورتیکولی:

وقتی سوراخی بین یک  کیسه و عروق خونی ایجاد شود ،خونریزی رخ می دهد.این حالت می تواند موجب خونریز ی زیاد بطور ناگهانی شود که خون  در مدفوع ظاهر می شود. این حالت بدون درد است   و  معمولا خونریزی خودبخود متوقف می شود ، اما در موارد نادر خونریزی می تواند به اندازه ای شدید باشد که نیاز به تزریق خون وجراحی پیدا کند.اگر شما خونریزی دارید سریعا به پزشکتان اطلاع دهید


مصرف فیبر چه تاثیری دارد؟

رژیم غذایی با فیبر محدود با دیورتیکولوز ارتباط دارد.محققان  در مورد علت آن مطمئن نیستند.افزودن فیبر بیشتر به غذا می تواند به پیشگیری از یبوست کمک کند و ممکن است  درد ناشی از دیورتیکول ر ا کم کند.


انتخاب فیبر:

خوشبختانه شما مجبور نیستید به سختی یک رژیم غذایی حاوی فیبر زیاد پیدا کنید.فیبر در میوه ها،سبزیجات ،غلات کامل،بنشن( باقلای خشک،نخود وعدس) وجود دارد.  انتخاب برنج قهوه ای  و ماکارونی گندم کامل بجای نوع معمولی آن ،انتخاب هوشمندانه غذاست .

سبزیجات به  غذاهای دلخواه  ( پیتزا،طاس کباب  وسس ماکارونی) اضافه کنید.

انجمن تغذیه آمریکا مصرف ۲۰-۳۵گرم فیبر در روز را توصیه می کند.


درمان دیورتیکولیت :

 


وقتی علایم دیورتیکولیت مثل درد شکمی،قولنجهای شکمیو تب خفیف وجود دارد،  آنتی بیوتیک خوراکی کافی است.وقتی درد شدیدتر شود رژیم مایعات شفاف  برای بهبودی روده ها  توصیه می شود .وقتی شدت درد افزایش یابد یا تب بالا و ناتوانی در نوشیدن مایعات وجود داشته باشد،  لازم است بیمار در بیمارستان بستری شود و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کند وبرای چند روز از خوردن وآشامیدن خودداری کند.


گزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌رو عبارتند از: آموکسی‌‌‌‌‌‌‌‌‌سیلین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کلاولانات،سیپروفلوکساسین به‌‌‌‌‌‌‌‌‌علاوه مترونیدازول یا تری‌‌‌‌‌‌‌‌‌متوپریم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سولفامتوکسازول به‌‌‌‌‌‌‌‌‌علاوه مترونیدازول

 بیمارانی که با اختلالات شدید آزمایشگاهی یا تب مراجعه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که مسن هستند یا دچار بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌کفایتی ایمنی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشند، آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که به‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور همزمان چندین بیماری ناتوان‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده دارند، یا آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند مایعات خوراکی را تحمل کنند باید به صورت بستری با استراحت‌‌‌‌‌‌‌‌‌دادن روده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، مایعات وریدی و آنتی‌‌‌‌‌‌‌‌‌بیوتیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌های وریدی (مثل آموکسی‌‌‌‌‌‌‌‌‌سیلین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کلاولانات، تیکارسیلین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کلاولانات، سفوکسیتین،سفوتتان یا یک‌‌‌‌‌‌‌‌‌کارباپنم‌‌‌‌‌‌‌‌‌) درمان شوند.

  بیمارانی که با یک آبسه دیورتیکولی مراجعه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند باید قبل از آنکه جراحی قطعی شوند، آبسه آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها از راه پوست تخلیه شود.

  بیمار باید طی ۴-۲ روز از نظر آزمایشگاهی و علامتی بهبود یابد. آنتی‌‌‌‌‌‌‌‌‌بیوتیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خوراکی باید ۱۰- ۷ روز ادامه یابند.

  کولونوسکوپی پس از ۶ هفته برای اثبات تشخیص و رد سرطان اندیکاسیون دارد.

  وقتی بیمار به درمان طبی محافظه‌‌‌‌‌‌‌‌‌کارانه پاسخ ندهد، وقتی بیمار با شکم حاد مراجعه کند، یا وقتی بیمار از نظر بالینی بدتر شود، باید مشاوره جراحی درخواست گردد.

 برداشتن به روش جراحی در بیمارانی که بیماری عارضه‌‌‌‌‌‌‌‌‌دار (آبسه، انسداد، یا فیستول) دارند و آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که حداقل ۲ بار عود داشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، اندیکاسیون دارد


منبع : مدپلاس

  • ۹۸/۰۴/۳۰
  • golnar jody

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی