هموروئیدکتومی

شایعترین علامت بواسیر داخلی، خونریزی قرمز روشن بدون درد در حین و یا در انتها ی اجابت مزاج که ممکنست چکه چکه و یا گاهی خفیف تر ویا شدید تر باشد .بیرون زدگیویا پرولاپس نیز از علائم شایع دیگر میباشد .گاهی دردبعلت ایجاد لخته ویا زخمی ویا گانگرنه شدن ویا بعلت گیر افتادن (مختنق شدن ) نیز رخ میدهد و البته خارشنیز گاهی بندرت دیده میشود .

از راه های درمان بواسیر داخلی مصرف روزانه ۸ لیوان آب ،مصرف روزانه-۳۵ -۲۵ گرم ازفیبر ها (مصرف انواع آلوها ،سبزیجات و صیفی جات و میوه ها بجز موز ،به ، خرمالو ، توجه بفرمائید که هر ۱۰۰گرم خیار فقط ۱-۲ گرم فیبر وهر ۱۰۰ گرم کرفس فقط ۷ گرم فیبر دارد)، استفاده از ملین ها ولگن آبگرم ۳۹-۴۰ درجه، بدون بتادین ونمک و... هر بار ۱۵ دقیقه و ۳-۵ بار در روز و ممنوعیت هر گونه زور زدن در حین دفع بسیار ضروری است.
همه این درمانها بسیار ضروری و لازم میباشند وحتی در درمان هموروئید های درجه ۱و۲ نیز بسیار موثر بوده ولی گاهی اوقات کافی نمیباشند و بایستی اقدامات سرپایی پزشکی دیگری نیز انجام پذیرد مانند فتوکوآگولیشن با اشعه مادون قرمز که همان(IRC ) میباشند .

هموروئیدکتومی (به انگلیسی: Hemorrhoidectomy) به جراحی برداشتن هموروئید یا همانبواسیر گفته می‌شود. هموروئید پدیده‌اى طبیعى است، و درنتیجه، هدف درمان نه مسدودکردن شبکه‌هاى هموروئیدی، بلکه رفع نشانه‌هاى بیمار است. درمان هموروئیدکتومی براساس یافته‌هائى که بیمار با آنها مراجعه مى‌کند و برطبق تقسیم‌بندى زیر انجام مى‌شود: هموروئید هاى داخلى درجهٔ اول باعث خونریزى رکتال قرمز روشن و بدون درد در زمان اجابت مزاج مى‌شوند. در این مرحلهٔ زودرس، پرولاپسى وجود ندارد. هموروئیدهاى درجهٔ دوم با زورزدن ملایم، از مجراى مقعد بیرون مى‌زنند، ولى خودبه‌خود جا مى‌افتند. هموروئیدهاى درجهٔ سوم با زورزدن بیرون مى‌آیند و باید پس از اجابت مزاج آنها را با دست جا انداخت. بیرون‌ماندن همیشگى هموروئید، به‌‌معناى هموروئید درجهٔ چهارم است.
انواع هموروئیدکتومی
۱-هموروئیدکتومی بسته(Closed Hemorrhoidectomy):
هموروئیدکتومی بسته بیشترین استفاده را در درمان هموروئید یا بواسیر با لیزر داخلی دارد. در این روش هموروئید با استفاده از یک وسیله نوک تیز مانند چاقوی کوچک جراحی، قیچی، الکتروکوتر، و یا حتی لیزری برش داده شده و سپس با استفاده از نخ قابل جذب ترمیم می‌شود. به طور معمول هر سه ستون هموروئیدی در یک مدت زمان درمان می‌شوند. مراقبت‌های بعد از عمل هموروئیدکتومی شامل حمام نشسته مکرر، داروهای ضد درد ملایم، و اجتناب از یبوست می‌باشد. هموروئیدکتومی بسته در ۹۵٪ موارد موفقیت آمیز می‌باشد.
۲-هموروئیدکتومی باز (Open Hemorrhoidectomy):
در هموروئیدکتومی باز، بافت‌های هموروئیدی در همان شیوه‌ای که در روش بسته بود خارج می‌شوند با این تفاوت که برش جراحی در سمت چپ زده می‌شود و باز می‌شود. ممکن است این روش زمانی که محل، مکان هموروئید مناسب نباشد و یا احتمال بسته شدن زخم مشکل باشد و یا احتمال عفونت بعد از جراحی بالا باشد. معمولا ترکیبی از روش باز و بسته جهت درمان استفاده می‌شود.
۳-هموروئیدکتومی استاپلر (جراحی پرولاپس و هموروئید - PPH):
هموروئیدکتومی استاپلر جدیدترین روش برای درمان هموروئید داخلی است. این روش به چندین نام مشهور است از جمله روش لونگو(Longos procedure)، این روش برای پرولاپس و هموروئید (Procedure for Prolapse and Hemorrhoids - PPH) مورد استفاده قرار می‌گیرد. هموروئیدکتومی استاپلر است که عمدتا در بیماران مبتلا به هموروئید درجه درجه III و IV و بیمارانی که باید درمان آنها با کمترین میزان شکست انجام شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. مطالعات نشان داده‌اند هموروئیدکتومی با استاپلر درد بعد از عمل کمتر و بهبودی سریعتری در مقایسه با عمل جراحی معمولی دارد اما با سرعت  بیشتر.
۴-بستن باند لاستیکی در درمان هموروئید (Rubber band Ligation):
در این روش یک حلقه لاستیکی به دور پایه هموروئید انداخته می‌شود. حلقه از گردش خون جلوگیری می‌کند و هموروئید بعد از چند روز دفع می‌شود.
۵-اسفنگتروتومی داخلی-جانبی(Lateral Internal Sphincterotomy):
اسفنگتروتومی داخلی-جانبی یا باز کردن عضله اسفنگتر داخلی کانال آنال نیز گاهی همراه با هموروئیداکتومی انجام می‌شود. این روش در بیمارانی با فشار وارده بالا به اسفنگتر در حالت استراحت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش برای کاهش درد پس از عمل استفاده می‌شود و این است که در اغلب موارد استفاده می‌شود و خیلی شایع نمی‌باشد. 
به طور کلی درمان های غیرجراحی ترجیح داده می شود. چرا که با درد و عوارض کمتری همراه است. گاهی اوقات ترکیبی از درمان ها (مانند یک روش تثبیت کننده و یک هموروئیدکتومی) می تواند موثرتر واقع شود، گرچه برای افراد بالای ۷۰ سال و کسانی که از سلامت کمی برخوردارند، روش های تثبیت کننده ترجیح داده می شوند. برداشتن هموروئید توسط لیزر نیز یکی از سالم ترین و موثرترین روش های درمانی شناخته شده، اما مانند هر روش دیگری، مزایا و معایبی دارد. از مزایای هموروئیدکتومی، سرعت عمل و ناراحتی کمتر است. دیگر این که پس از عمل هموروئیدکتومی، اثری از آن به جا نمی ماند. همچنین به دلیل دقت بالای عمل، بهبودی سریع تر صورت می گیرد و میزان خونریزی از زخم نیز معمولا اندک است و نیازی به بستری شدن بیماران در بیمارستان، حتی به مدت یک شب نیست. علاوه بر این، بافت های اطراف هموروئید، آسیب نمی بینند.
از معایب  عمل هموروئیدکتومی، پرهزینه بودن آن است و به دلیل جدید بودن روش، ممکن است یافتن متخصصان و جراحان آموزش دیده در این زمینه دشوار باشد. به علاوه جراحی با لیزر ممکن است با عوارض و عفونت هایی همراه باشد. از معایب دیگر عمل هموروئیدکتومی، این است که تنها هموروئیدهای خارجی را درمان می کند.

منبع: هموروئیدکتومی