درمان غیر تهاجمی همورئید

بیماران مورد مطالعه از بیماران مراجعه کننده به مطب در سالهای 1385،1386 و 1387 و تا آبان ماه 1388 که در گروه سنی خاصی نبوده و بین 19 تا 75 سالگی بودند ولی اغلب 35-55 بوده و نسبت زن به مرد 52 به 48 که 88% آنها به یبوست مبتلا بوده و به جز 7 نفر از 112 نفر بقیه از توالت ایرانی استفاده می کردند.

تمام بیماران پروکتوسکپی و عمل جراحی غیرتهاجمی برای آنها صورت گرفت. این بیماران از دو روز قبل از عمل تحت آمادگی روده ای قرار گرفته بودند و بیماران از پودر(PEG) Poly ethylen Glycol استفاده کردند و حدود 36 ساعت از خوردن برنج، گوشت، نان، سبزیجات و میوه خودداری نمودند و معمولا نتیجه مطلوب برای پروکتوسکپی حاصل گردید.

برای انجام Rubber Banding از دستگاه Suction Rubber Band همراه با محلول فنل و دستگاه اسپری محلول نیتروژن که ایجاد برودتی در حدود 180- درجه سانتی گراد استفده می شود.
ابتدا پروکتوسکپ به کمک Lidocain Gel وارد کانال انال می شود تا یاکه های درمان هموروئیدمشخص گردد سپس دستگاه ساکشن را به Rubber Band متصل کرده و روی یاکه قرار می دهیم تا کاملا یاکه در درون سوراخ ساکشن Rubber Band قرار گیرد، آنگاه ماشه دستگاه را می زنیم تا حلقه لاستیکی در انتهای یاکه بیفتد. سپس محلول فنل را در پدیکول یاکه تزریق کرده سپس با استفاده از دستگاه اسپری نیتروژن بر روی یاکه نیتروژن می ریزیم تا یاکه کاملا یخ زده و بعد یاکه های بعدی به همین نحو انجام می شوند.
بعد از تمام شدن عملیات جراحی برای بیمار مسکن و آنتی بیوتیک که معمولا Metronidazol 1 گرم روزانه بوده تجویز شده، البته در مواردی که یاکه زیر خط دندانه ای بوده مسکن بیشتری تجویز می گردد. در 12 مورد آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک سفکسیم 400 mg دو بار در روز به مدت 7 روز تجویز شده است.
در بیماران عمل شده، درد حین عمل و درد بعد از عمل را به صورت زیر تقسیم بندی کردیم :
به بیمار توضیح داده ایم که از (0) تا (10) درد را تقسیم بندی نماید. (0) بدون درد و (10) درد شدید به نحوی که شخص از درد گریه کند و غیر قابل تحمل برای وی باشد. در حین عمل و تا 30 دقیقه بعد از عمل و با تماس های مکرر در چند روز بعد در مورد درد سوال شد.
هیچ بیماری عدد صفر و یا 10 را ذکر نمی کرد و یا نشان نمی داد. 66% بیماران عدد 1-2 را گفته یا نشان می دادند که قابل ذکر نبود و یا درد را در حد احساس فشار ذکر کردند. 34% از عدد 3 تا 6 را ذکر کردند. 3% 7 و 8 و 9 را ذکر کردند که نیاز به قرص دیکلوفناک 200 میلی گرم روزانه و در مواردی همراه 1200 میلی گرم کپسول ژلوفن بود. در بیمارانی که هموروئیدال در زیر خط دندانه ای قرار داشت با محلول لیدوکائین 2 درصد بی حسی صورت گرفت.
در 45% بیماران خونریزی حین عمل دیده شد که در حین عمل، خونریزی خاتمه یافت ولی در 97% بیماران خونریزی از بسیار کم تا قابل توجه برای بیماران دیده شد و در 3% بیماران هیچ خونریزی گزارش نشد.
در 90% بیماران اقدامات جراحی غیرتهاجمی (روش Rubber Band همراه فنل و freezing) موثر واقع شد و نیاز به اقدام دیگرینبود. در 8% بیماران نیاز به تکرار اقدامات و یا اقدامات تکمیلی بود و یک یا دو یاکه دیگر برداشته شد.در 2 درصد بیماران اقدامات جراحی غیرتهاجمی به هیچ وجه موثر نبود ونیاز بهدرمان بواسیر کلاسیک جراحی شد.
لازم است این نکته نیز ذکر گردد که بیمارانی که مبتلا به بواسیر درجه 1و 2 و حتی 3 هستند ساده تر و بی خطر تر درمان میشوند زیرا گرفتن توده هموروئیدال و از بین بردن آنها ساده تر از درمان تهاجمی جراحی صورت میگیرد و در عمل بهتر درمان صورت میگیرد.
پس از پیگیری سه ماهه از بیماران
83% بیماران از نتیجه عمل رضایت کامل داشته اند و 11 درصد بیماران اظهار رضایت نسبی کرده اند و 6 درصد از بیماران از نتیجه عمل درمان هموروئید یا بواسیر با لیزر رضایت نداشتند. در این گروه عده ای از بیمارانی که در مرتبه دوم تحت عمل جراحی غیرتهاجمی قرار گرفته اند، قرار دارند

منبع: درمان غیر تهاجمی همورئید